Η Γερμανοεβραία Annelies Marie Frank κατέγραφε στο ημερολόγιό της τις σκέψεις της, στην τρυφερή ηλικία των 13 ετών. Η καταγραφή συνεχίζεται για δυό χρόνια, και ενώ η Άννα και η οικογένειά της κρύβεται από τους ναζί στο Άμστερνταμ, κατά τη διάρκεια του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου. Τον Αύγουστο του 1944 το ημερολόγιο διακόπτεται απότομα όταν η οικογένεια προδίδεται και η μικρή Άννα οδηγείται στο στρατόπεδο συγκέντρωσης του Auschwitz.

Από την οικογένεια επιβιώνει μόνο ο πατέρας που εκδίδει το 1947 το ημερολόγιο της χαμένης του κόρης.

Η σημερινή ημέρα έχει οριστεί ως μέρα μνήμης του ολοκαυτώματος. Κατά τη διάρκειά του τα παιδιά συγκεκριμένων εθνοτήτων, φυλών, χαρακτηριστικών στοχοποιήθηκαν. 1,5 εκατομμύρια εβραϊκής καταγωγής, έχασαν τη ζωή τους στα χέρια των ναζί. Μαζί τους δεκάδες χιλιάδες ανήλικοι Ρομά, παιδιά πολωνικής, σοβιετικής, ελληνικής καταγωγής θανατώθηκαν.

Στα στρατόπεδα συγκέντρωσης τα παιδιά οδηγούνταν άμεσα στους θαλάμους αερίων. Όσα μπορούσαν χρησιμοποιούνταν σε καταναγκαστικά έργα και κατά κανόνα άφηναν εκεί την τελευταία τους πνοή.

Και εκεί στα χρόνια του ολέθρου. Η Άννα γράφει και στέλνει σε εμάς τη σοφία των δεκατριών της χρόνων να την κοιτάμε με θαυμασμό εμείς οι σημερινοί ενήλικες και να ευχόμαστε ότι κάτι τέτοιο ήταν μεμονωμένο, ότι ανήκει στο παρελθόν, ότι δεν θα ξανασυμβεί.